Kedilerde Feline Lösemi Virüsü (FeLV), dünyada olduğu gibi ABD’de de kedi popülasyonunun %2-3’ünü etkileyen, oldukça yaygın ve tehlikeli bir enfeksiyöz hastalıktır. Kedi lösemi olarak da bilinen bu hastalık, özellikle risk altındaki veya hasta kedilerde daha sık görülür ve bu kedilerin yaklaşık %30’u FeLV taşıyıcısı olabilir. Ne yazık ki, son 25 yılda aşılar ve düzenli testler kullanılsa bile, hastalığın görülme sıklığında yalnızca çok az bir azalma sağlanabilmiştir.
Kedi lösemi virüsüne en açık kediler, enfekte kedilerle uzun süre yakın temas içinde bulunanlardır. Özellikle dışarı çıkan ve diğer kedilerle karşılaşan kediler, enfekte bir kedi tarafından ısırılma riski taşır. Enfekte annelerden doğan yavru kediler de ciddi risk altındadır, çünkü yavrular FeLV’e yetişkin kedilere göre çok daha duyarlıdır. Ancak, bağışıklığı zayıf olan sağlıklı yetişkin kediler de uzun süre maruz kalırsa kedi FeLV’e yakalanabilir.
Kedi kan kanserine karşı en etkili korunma yöntemi, lösemi aşısı yapılması ve düzenli FeLV testlerinin yapılmasıdır. Kedi lösemi aşısı, kedinizin FeLV’e karşı korunmasını sağlarken, özellikle birden fazla kedinin yaşadığı evlerde veya sık sık dışarı çıkan kedilerde bu koruma daha büyük bir önem taşır. Kedi FeLV hastalığı çok tehlikeli ve bulaşıcı bir hastalık olduğundan, düzenli kontroller ve uygun koruma önlemleri ile kedi lösemi vakalarının azaltılmasına katkıda bulunabiliriz.
Kedilerde lösemi, Feline Lösemi Virüsü (FeLV) olarak bilinen bir virüsün neden olduğu ve kedilerde oldukça sık görülen bulaşıcı bir hastalıktır. FeLV, kedilerin bağışıklık sistemine zarar vererek onların hastalıklara karşı savunmasız hale gelmesine neden olur. Kedi lösemi virüsü, hastalığa yakalanmış kedilerden sağlıklı kedilere bulaşarak yayılır ve zamanla kedinin kan hücrelerini etkileyerek kedi kan kanseri gibi ciddi sağlık sorunlarına yol açabilir.
FeLV, kediler arasında en çok ısırık yaraları, yalanma ile temizlenme veya ortak kullanılan mama ve su kapları yoluyla bulaşır. Özellikle birden fazla kedinin yaşadığı evlerde, enfekte bir kedinin varlığı kedi lösemi virüsünün diğer kedilere geçmesi için büyük bir risk oluşturur. Ayrıca kedi lösemi, enfekte annelerden yavru kedilere doğum sırasında ya da emzirme döneminde geçebilir. Yavru kediler, FeLV virüsüne karşı yetişkin kedilerden daha savunmasızdır ve bu nedenle kedi lösemi aşısı, özellikle yavru kedilerin korunmasında büyük önem taşır.
Kedilerde lösemi, yani Feline Lösemi Virüsü, birçok farklı belirtiye yol açabilir ve bu belirtiler genellikle virüsün bağışıklık sistemi üzerindeki etkilerinden kaynaklanır. Kedi FeLV enfeksiyonuna yakalanan kedilerde genellikle iştahsızlık, kilo kaybı, halsizlik ve sürekli yorgunluk gözlenir. Ayrıca kedi lösemi virüsü, ağızda yaralar, diş eti iltihabı, tüylerde matlaşma ve solgun diş etleri gibi belirtilerle kendini gösterebilir.
FeLV'in bağışıklık sistemini zayıflatması, kediyi diğer enfeksiyonlara karşı savunmasız hale getirir; bu nedenle FeLV’li kedilerde sık sık solunum yolu enfeksiyonları veya cilt enfeksiyonları görülebilir. Bu süreçte bağışıklık sistemini destekleyen Immune Support kedi takviyesini kullanmanız yararlı olacaktır. Ürünümüz bağışıklık sistemini güçlendirmeye destek olurken kedinizin hastalığı en az hasarla atlatmasına da yardımcı olacaktır.
Kedi lösemi virüsü, kedi kan kanseri gibi ciddi hastalıklara da neden olabileceği için lenf düğümlerinde şişlik, solunum güçlüğü, kanlı dışkı veya idrar gibi semptomlar da ortaya çıkabilir. FeLV enfeksiyonu ilerledikçe kedilerde kansızlık gelişebilir, bu da soluk diş etleri ve ciltte solgunluk şeklinde belirtiler verir. Kedi lösemi belirtileri, virüsün kedinin organlarını nasıl etkilediğine bağlı olarak çeşitlilik gösterir. FeLV ile enfekte olmuş kedilerin sağlığını koruyabilmek için erken teşhis önemlidir; bu nedenle belirtilerden herhangi birini fark eden kedi sahiplerinin vakit kaybetmeden veteriner hekimlerine başvurarak kedi lösemi aşısı ve gerekli testler hakkında bilgi almaları önerilir.
Kedilerde lösemi, yani Feline Lösemi Virüsü (FeLV), maalesef kesin bir tedaviye sahip olmayan ciddi bir hastalıktır. FeLV’e yakalanan kedilerde virüs yükünü azaltmayı amaçlayan bazı tedavi seçenekleri mevcut olsa da, bu yöntemlerin belirgin yan etkileri bulunur ve her vakada başarılı sonuç alınamayabilir. Kedi lösemi virüsü tedavisinde veteriner hekimlerin öncelikli hedefi, enfeksiyona bağlı olarak gelişen hastalık semptomlarını hafifletmektir. Örneğin, FeLV nedeniyle enfeksiyona yatkın hale gelen kedilere antibiyotik verilebilir, kansızlık gelişen kedilerde ise kan nakli gibi destekleyici tedaviler uygulanabilir. Ancak FeLV’in kökten tedavisi henüz mümkün değildir.
FeLV'den korunmanın en kesin yolu, kedileri virüs pozitif kedilerden uzak tutmaktır. Özellikle kedi lösemi virüsü taşıyan kedilerle aynı ortamda bulunan diğer kedilerde bulaşma riski oldukça yüksektir. Bu nedenle, kedilerin dışarıya çıkmasını engellemek veya dışarıya yalnızca gözetim altında ve diğer kedilerle kavga etmeyecekleri bir ortamda çıkmalarını sağlamak önemlidir. Evde birden fazla kedi varsa, tüm kedilerin FeLV testi yapılmalı ve kedi lösemi virüsü pozitif olan kediler negatif kedilerden ayrılmalıdır. Ayrıca mama, su ve dışkı kaplarının ayrılması, virüsün diğer kedilere bulaşma riskini azaltmak için kritik bir önlemdir.
FeLV’e karşı koruma sağlayan bir kedi lösemi aşısı mevcuttur, ancak bu aşı %100 koruma sağlamaz ve rutin aşı programlarının bir parçası olarak önerilmez. Aşılanmamış kedilerde, aşı yapılması konusunda veteriner hekiminizle görüşerek kedi lösemi virüsüne maruz kalma riski değerlendirilmelidir. FeLV aşısı, FeLV testlerinde hatalı pozitif sonuçlara neden olmaz; ancak aşılı kedilerin bile FeLV pozitif kedilerle temas etmemesi en sağlıklı seçenektir. FeLV'e karşı alınacak önlemler, kedinizin sağlığını korumanın en güvenilir yoludur.
Kedilerde lösemi olarak bilinen Feline Lösemi Virüsü (FeLV) oldukça bulaşıcı bir hastalıktır ve özellikle enfekte kedilerin diğer kedilerle yakın temas halinde olduğu ortamlarda hızla yayılabilir. FeLV, kedi lösemi virüsü pozitif kedilerin salya, burun akıntısı, idrar, dışkı ve süt gibi vücut sıvıları yoluyla diğer kedilere bulaşır. Bulaşma en sık olarak ısırık yaraları, yalanarak temizlenme ve ortak mama, su kaplarının paylaşımı yoluyla gerçekleşir. Bu yüzden kedi lösemi virüsünün bulaşma riski, birden fazla kedinin yaşadığı evlerde ya da dışarıya çıkan kedilerde daha yüksektir.
FeLV, anneden yavruya da geçebilir, bu nedenle enfekte bir anne kedi, yavrularını emzirirken veya doğum sırasında kedi lösemi virüsünü yavrularına bulaştırabilir. Özellikle yavru kediler, FeLV’e karşı daha savunmasızdır ve virüse maruz kalmaları halinde enfeksiyon riski çok yüksektir.
Kedi lösemi virüsü, yalnızca kediler arasında bulaşabilen bir hastalıktır ve insanları veya diğer evcil hayvan türlerini etkilemez. FeLV, kedilerin bağışıklık sistemini zayıflatarak sağlık sorunlarına yol açsa da bu virüs insan sağlığı için herhangi bir risk oluşturmaz.
Kedilerden insanlara geçen hastalıklar arasında genellikle kedi tırmığı hastalığı, Salmonella zehirlenmesi, uyuz, Lyme hastalığı, dermatofitoz (saçkıran), kuduz gibi hastalıklardır. Ancak daha detaylı bilgiye “Kedilerden İnsanlara Hastalık Geçer Mi?” adlı bloğumuz üzerinden ulaşabilirsiniz.
